Opracował: Piotr Paweł CYPLA
Bolesław (Biszping, Biszpink, Bisping) urodził się około 1710 roku. Według Marka Jerzego Minakowskiego był synem Zygmunta, wnukiem Jana, prawnukiem Jan – rotmistrza, pierwszego Bispinga osiadłego na Litwie w 1583 roku. Rodzonym bratem Bolesława był Adam. Miał również siostry: Helenę i Elżbietę. (MJM) Adam Boniecki w swoim herbarzu zapisał: „Bolesław, marszałek starodubowski, zmarły 1785 r., ożeniony z Różą Adamowiczówną, pozostawił córkę Brygidę i synów: Jana, Józefa i Michała. ” (AB) Natomiast według Seweryna Uruskiego, Bolesław był synem Zygmunta, ale wnukiem Samuela, a prawnukiem Tomasza: „Po Tomaszu syn Samuel […], jego synowie Władysław, sędzic ziemski starodubowski 1697 r. i Zygmunt marszałek starodubowski, którego z żony N. Łazy syn Bolesław miecznik 1760 r., chorąży 1762 r., a marszałek starodubowski 1781 r., miał z żony N. Adamowicz, trzech synów: Michała młodo zmarłego, Józefa, […] Jana… ” (SU) Bardziej prawdopodobna wydaje się jednak wersja Bonieckiego, powielona przez Minakowskiego.
Bolesław między 1740, a 1744 rokiem żeni się z Różą vel Rozalią Adamowiczówną. W tym czasie był już wojskim starodubowskim – w dokumencie źródłowym datowanym na 15 IX 1744 roku Róża vel Rozalia wymieniana była jako jego żona. (HL/AR) Bolesław był już ponoć stale osiadłym w powiecie wołkowyskim, a jego siedzibą były Hołowczyce – prawdopodobnie tam narodziła się przynajmniej część jego potomków. (WK) Bolesław i Rozalia mieli co najmniej czworo dzieci: Brygidę, Józefa, Michała i Jana Tadeusza.
Z pamiętników Natalii Kickiej z domu Bisping (prawnuczki Bolesława) możemy poznać wygląd i po części charakter Bolesława i jego żony: „Z ram pierwszego portretu wyglądał wizerunek Bolesława Bispinga, z ogoloną jak kolano głową, sumiastym wąsem. Wyraz jego surowej twarzy, zgodny był z wyglądem ubioru. Nosił się w kontuszu i żupanie, trzymał laskę marszałkowską w jednym ręku. Żonę swoją, Rozalię, z domu Adamowiczównę kochał szalenie, bo też była z wyglądu i usposobienia nie bardzo podobna do męża, elegancka strojnisia. Według znajdującego się w Hołowczycach portretu, uśmiechnięta na twarzy, utrefiona i upudrowana, jak dama należąca do dworu królów francuskich. Miała włosy przepięte różyczką, koronkami obszyty robron, a płaszcz aksamitny, gronostajami podbity z jej ramion spływał.” (NK)
Jak zwykło się mawiać w domu Bispingów żona Bolesława „wcale do niego niepodobna, ani z kroju, ani z stroju.” Natalia Kicka w swoim pamiętniku relacjonuje pewne wydarzenia z życia swoich pradziadków: „Patrząc z uśmiechem na te dwa portrety, mój ojciec zwykł mi opowiadać, że raz nudziła się ta piękna pani w Hołowczycach. Szyper Bolesława Bispinga miał właśnie na ten czas odpłynąć z wicinami do Królewca z wielkim transportem zboża. Zaczęła się napierać piękna pani, aby jej mąż pozwolił pojechać do Królewca… Nie potrafił się oprzeć Bolesław Bisping pieszczotom jejmości. Wyrwała się z objęć męża, pojechała. W Królewcu bawiła, jak umiała, kilka tysięcy złotych zmarnowała; kapało jej złoto ze wszystkich palców u rąk. Całoroczna intrata poszła na stroje, manele etc. a tymczasem czekając niecierpliwie^powrotu jejmości, Bolesław Bisping wąsa podkręcał, polował bez szczęścia, zżymał się, gniewał, wzdychał, ledwie nie płakał. Jak tylko dano znać, że już nadjeżdża, wyszedł na jej spotkanie, sam ją z kolebki wyniósł, a jak mu na powitanie uśmiechając się ślicznie powiedziała: Przywiozłam jegomości żupan i kontusz i pas lity – serce mu zmiękło, drobne rączęta ucałował, upieścił, a o stracie pieniężnej nigdy już między nimi mowy nie było.” (NK)
W dniu 3 II 1749 roku Bolesław otrzymał nominację na urząd chorążego starodubowskiego, zastępując zmarłego Michała Wołk Łaniewskiego. Urząd chorążego sprawował do 1765 roku – w dniu 10 IV 1765 roku otrzymał awans na marszałka starodubowskiego. Zmarł 18 XI 1785 roku – na urzędzie marszałka zastąpił go syn Jan Tadeusz. (HL/AR).
Pingback: Баляслаў Біспінг фон Галлен | Pružana