BISPING Zygmunt

Opracował: Piotr Paweł CYPLA

biszpink_herb-wedlug-bonieckiego_iiZygmunt (Biszping, Biszpink, Bisping) urodził się około 1660 roku. Według Marka Jerzego Minakowskiego był synem Jana, a jego dziadkiem ojczystym był Jan – rotmistrz króla Stefana Batorego, pierwszy Bisping osiadły na Litwie w 1583 roku. Rodzonym bratem Zygmunta był Bolesław. (MJM) Przyjęty opis wynika zapewne z Herbarza Adama Bonieckiego: Jan, pierwszy z Bispingów, osiadły na Litwie, miał dwóch synów: Jana i Tomasza, którzy otrzymali 1635 r. od Władysława IV-go różne włości w powiecie starodubowskim. Tomasza synów trzech: Jan, Samuel i Michał. Jan miał dwóch synów: Bolesława, żonatego z Bułharynówną, po którym syn Franciszek i Zygmunta. Ten ostatni, marszałek starodubowski, z Łazówny miał synów: Bolesława i Adama, oraz córki: Elżbietę i Helenę.” (AB) Natomiast według Seweryna Uruskiego, Zygmunt był synem Samuela Gabriela, wnukiem Tomasza, prawnukiem Jana – rotmistrza: „Po Tomaszu syn Samuel […], jego synowie Władysław, sędzic ziemski starodubowski 1697 r. i Zygmunt marszałek starodubowski, którego z żony N. Łazy syn Bolesław…” (SU) Bardziej prawdopodobna wydaje się jednak wersja Bonieckiego, powielona przez Minakowskiego. 

W spisach podymnego z 1690 roku odnajdujemy majętność należąca do Zygmunta Bispinga – w parafii brzostowickiej płacił za 10 dymów we wsi Golnie, części dóbr Brzostowica Murowana, będących wówczas w posiadaniu Krzysztofa Ubaldyka Karpia, podczaszego smoleńskiego. (HL) Niedaleko od tego miejsca znajdowały się Massalany, należące później do Bispingów. 

w 1697 występował jako skarbnik rzeczycki, a w 1700 roku już jako stolnik tego samego powiatu. (HL/AR) W 1708 roku był deputatem trybunału Głównego Wielkiego Księstwa Litewskiego z Staroduba. W spisach wymieniany bez imienia. (DTG).
W źródłach datowanych na 6 V 1719 roku wzmiankowany jest jako sędzia ziemski starodubowski, którym był nieprzerwanie do 1736 roku. Na tym urzędzie zastąpił go Władysław Karol Bisping – prawdopodobnie syn Samuela Gabriela. W dniu 5 I 1736 roku otrzymuje nominację na marszałka starodubowskiego zastępując zmarłego Michała Leona Pereswieta Sołtana. Marszałkiem jest do 1749 roku – prawdopodobnie w tym roku zmarł. Na urzędzie zastępuje go wymieniony wcześniej Władysław Karol Bisping. (HL/AR) Niektóre źródła podają, że Zygmunt marszałkiem był tylko do 1744 roku – zdaniem A. Rachuba błędnie. 

Zygmunt Bisping był dwukrotnie żonaty – pierwsze małżeństwo z Heleną Kozłówną Pokalewską (zmarła między 1707-1710). Nie jest wiadome, czy z tego małżeństwa narodzili się potomkowie. Drugie małżeństwo zawarł około 1711 roku z wdową po Józefie Jelskim – Katarzyną (Konstancją?) z domu Łaza (HL/AR). Z tego małżeństwa według Minakowskiego narodziło się co najmniej czworo dzieci – synowie: Bolesław i Adam oraz córki: Elżbieta i Helena. (MJM)

W pamiętniku Natalii Kickiej z domu Bisping – prawnuczki Zygmunta, możemy odnaleźć pewne opisy świadczące o jej prababci Katarzynie (Konstancji?): „[…] bogobojna, pełna cnót chrześcijańskich strawiła żywot w zaciszu domowym, wymurowała kościół na chwałę Boską w Grodnie i zostawiła po sobie pamięć szanowanej z żywości i czystości życia staropolskiej matrony. Ma na portrecie ubranie na głowie skromne, z gęstej białej tkaniny, lecz wdzięcznego kształtu, choć niezwykłe. Często patrząc na ten portret lub na tak zwane namiotki wieśniacze, którymi obwijają głowy, czyli z kawałka białego płótna rodzaj zawoju płaskiego ze zwieszonymi końcami po jednej stronie głowy, myślałem sobie, że ten rodzaj stroju musiał sięgać jeszcze zamierzchłych wieków i czy nie od niego powstał w narzeczu polskim wyraz Białogłowa.” (NK)

Zygmunt Bisping zmarł około 1749 roku. 

Źródła:
MJM – Marek Jerzy Minakowski, Wielka Genealogia Minakowskiego
KN – Kasper Niesiecki, Herbarz Polski, Lipsk 1839, tom II, s. 161-162
SU – Seweryn Uruski, Rodzina. Herbarz szlachty polskiej, Warszawa 1904, tom I, s. 221-222
HL – Henryk Lulewicz, Metryka Litewska. Rejestry podymnego Wielkiego Księstwa Litewskiego. Województwo trockie 1690 r. , Warszawa 2000, s. 88
HL/AR – Henryk Lulewicz, Andrzej Rachuba, Urzędnicy Wielkiego Księstwa Litewskiego. Spisy. Ziemia Smoleńska i województwo smoleńskie XIV-XVIII wiek, tom II, Warszawa 2003, s. 258 poz. 1958; s. 297 poz. 2312
DTG – Andrzej Rachuba, Deputaci Trybunału Głównego Wielkiego Księstwa Litewskiego 1697-1794. Spis, Warszawa 2004, s. 70

WK – Witold Karpyza, Ziemia Wołkowyska, tom IV, s.15
NK 
– Natalia Kicka, Pamiętniki, Warszawa 1972, s. 2

Powrót do indeksu rodu

Related Images:

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *