Piotr Micuta (zwany także Micuticz) mógł być potomkiem (synem lub wnukiem) Bohusza – koniuszego litewskiego w 1475 roku. Piotr sprawował urząd leśniczego grodzieńskiego – w źródłach wymieniany pod datami 30 VIII 1540 i 26 IX 1541 (lub 1542). Wymieniany jest także jako leśniczy oski i przełomski przy datach 7 VII-28 XI 1555 roku. Następnie sprawował urząd chorążego grodzieńskiego – wyznaczony (nominowany) około XI’1554 roku, po śmierci Jana Mikołajewicza Tołoczkowicza (Tołoczkiewicza, Tołoczko). Jako chorąży grodzieński był wymieniany jeszcze w zapisach datowanych na 5 III 1560 rok, później wymieniany już jako sędzia. Po nim chorążym grodzieńskim zostaje prawdopodobnie syn – Bohusz Piotrowicz Micuta. Na urząd sędziego grodzieńskiego nominowany został razem z Mikołajem Szymkowiczem Tołoczko około IV/V 1555 roku, jako chorąży grodzieński. Wzmiankowany jeszcze w dokumentach datowanych na dzień 9 V 1561 rok. Żył jeszcze w 1565 roku – wzmiankowany w popisie wojsk, w chorągwi grodzieńskiej, którą dowodził jego syn Bohusz: „[…] a za ojca swojego z imienia wysłużonego Świsłoczy stawił konia zbrojno po usarsku.” Ród Micuta wywodził się z herbu Gozdawa.
Źródła:
Andrzej Rachuba, Urzędnicy Wielkiego Księstwa Litewskiego. Spisy tom II. Województwo Trockie XIV-XVIII wiek, Warszawa 2009, poz. 1538, s.241; poz. 1725, s. 264; poz. 146, s.79
Rossijskij Gosudarstwienyj Archiw Driewnich Aktow w Moskwie (RGADA) Found 389 (Metryka Litewska księga 36, k.42; księga 41 k.252)
Акты, издаваемые Виленскою археографическою комиссиею (AVAK) Wilno 1890, tom XVII
Акты, издаваемые Виленскою археографическою комиссиею (AVAK) Wilno 1894, tom XXI
