Opracowanie pochodzi z : Gazeta Diecezji Grodzieńskiej „Słowo Życia” – Антон Шыдлоўскі
Kościół we wsi Kozłowicze został pobudowany w I poł. XIX w., w 1859 r. został odnowiony przez miejscową ziemiankę hrabinę Świeczynę z rodu Bispingów. Został zabrany u katolików i przerobiony na prawosławną cerkiew. Wiernych dołączono do parafii w Jeziorach. W 1920 r. świątynię ponownie poświęcono jako kościół rzymskokatolicki pod podwójnym wezwaniem Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny i św. Andrzeja Boboli Męczennika. W latach 1920-1922 trwała przebudowa świątyni. Dobudowano dwie czworokątne wieże. Parafia w Kozłowiczach otrzymała swego proboszcza. Był nim ks. Stanisław Chadyka, który pracował tu do1932 r. Kolejnymi proboszczami byli: ks. Kazimierz Malinowski (+1934), ks. Jan Goj (1935-1937), ks. Stanisław Sarosiek (czerwiec 1937 r. – wrzesień 1939 r.). W 1939 r. liczba wiernych w kozłowickiej parafii wynosiła ponad 1000 osób.
Od października 1939 r. do czerwca 1947 r. proboszczem parafii był o. Jan Cecylian Rudnicki, franciszkanin z Grodna. Od września 1939 r. na plebanii przebywały także siostry nazaretanki z Grodna, które potajemnie nauczały dzieci religii. Ks. Stanisław Śmiałowski był proboszczem parafii od 1948 r. (zmarł 1 grudnia 1964 r.). Ks. Stanisław opiekował się także wiernymi parafii Jeziory i Żytomla. Po jego śmierci wierni zostali bez opieki duszpasterskiej.
12 września 1969 r. kościół zgodnie z decyzją Grodzieńskiego Rejonowego Komitetu Wykonawczego został zamknięty, wartościowe rzeczy przewieziono do kościoła Pobernardyńskiego w Grodnie, a z kościoła w Kozłowiczach uczyniono przechowalnię zboża. Przez dłuższy czas budynek był pusty, a potem zniszczony. Odrodzenie kościoła nastąpiło dopiero w 1989 r. dzięki staraniom prezesa komitetu parafialnego Grzegorza Obuchowicza. 16 maja 1990 r., w święto św. Andrzeja Boboli (parafialne święto), odbyła się pierwsza Msza św. Obecnie proboszczem parafii jest ks. Eugeniusz Borysiuk. Kościół ma kształt sześcianu pod czterospadowym dachem blaszanym, do którego dobudowano narteks z chórami pod dwiema czworokątnymi dekoracyjnymi wieżami, a także poniżoną prostokątną apsydę z zakrystią. Świątynia zwrócona na wschód, dlatego w stronę drogi skierowana jest apsydą. Wnętrze pokryte płaską podszywaną stolą z desek, którą podtrzymują cztery słupy, tworząc trzynawową przestrzeń. W świątyni mieszczą się trzy drewniane ołtarze: w głównym znajduje się obraz Matki Bożej Częstochowskiej, w lewym – obraz Najświętszego Serca Pana Jezusa, Króla Wszechświata, a w prawym – tytułowy obraz św. Andrzeja Boboli. Witraże zostały utworzone w 1996 r. ze środków rodzin Piotra Januszkiewicza, Jerzego Tołoczki, Zbigniewa Tołoczki i Walerego Tołoczki. Terytorium kościelne obniesione jest sztachetowym ogrodzeniem.
