Piotr Wiesiołowski (Młodszy) herbu Ogończyk urodził
się około 1548 roku – był synem Piotra (oboźnego koronnego) i Katarzyny z Wołłowiczów herbu Bogoria (rodzonej siostry Ostafiego Wołłowicza – podkanclerza litewskiego). Miał brata Jana i siostrę Elżbietę.
Po śmierci ojca w 1556 roku wychowaniem Piotra i jego brata Jana zajmuje się Ostafii Wołowicz kształcąc i wychowując ich w duchu kalwinizmu . W 1579 roku Piotr ożenił się z Zofią Lubomirską herbu Śreniawa córką Stanisława Lubomirskiego i Barbary z Hruszowskich. Zofia była rodzoną siostrą Sebastiana Lubomirskiego – kasztelana wojnickiego. Prawdopodobnie przed ślubem Piotr dokonał konwersji z kalwinizmu na katolicyzm. Piotr i Zofia mieli ponoć trzech synów – Krzysztofa , Mikołaja i Macieja oraz trzy córki: Annę, Halszkę i Katarzynę.
Piotr Wiesiołowski (Młodszy) pełnił przez swoje życie liczne urzędy – był marszałkiem Wielkiego Księstwa Litewskiego, starostą kowieńskim, tykocińskim, od 1603 roku starostą wasilkowskim, starostą rumborskim i berżnickim, leśniczym nowodworskim i perstuńskim, niewodniczym grodzieńskim.
Około 1570 roku wzniósł w Białymstoku murowany zamek obronny wybudowany według projektu Hioba Bretfusa. Zamek ten po późniejszych przebudowach stał się pałacem. Posiadał letnią rezydencję w Kamiennej (wsi położonej w pobliżu Dąbrowy Białostockiej). Fundator kościoła farnego w Białymstoku oraz kościół św. Anny w Starej Kamiennej obok Dąbrowy Białostockiej, obecnie najstarszej budowli drewnianej na Podlasiu zachowanej do dziś. Edukację odbył na reformacyjnych uniwersytetach niemieckich. Jego ojciec, również Piotr – dzierżawca leśnictwa perstuńskiego i nowodworskiego, podczas jednego z polowań uratował życie Zygmunta Augusta co zbliżyło go do dworu królewskiego.
Powrót do spisu urzędników Wielkiego Księstwa Litewskiego
