Podana w lustracji Jaśnie Wielmożna Pani Stryienska,
to zapewne stolnikówna parnawska Zofia Boryszewska (1712-1791), I voto Janowa Stanisławowa Karwicka, II voto Zygmuntowa Stryjeńska. Do rodu Stryienskich (Stryjeńskich) herbu Tarnawa weszła w dniu 6 III 1740 roku, kiedy to w Sielcu poślubiła Zygmunta – syna Pawła (1657-1714) ze Stryjnej w województwie lubelskim i Joanny Grużewskiej, podkomorzanki żmudzkiej.
Stryjeńscy byli wyznania ewangelicko-reformowanego, a na Grodzieńszczyźnie osiedli
na przełomie XVII/XVIII wieku. Zygmunt dziedziczył po ojcu rodową Stryjnę
i Brzostowicę Małą alias Drewnianą. Był kapitanem wojsk polskich używającym bez podstawy prawnej tytułu chorążego chełmińskiego. Był także znanym działaczem ewangelickim, kuratorem Jenoty Litewskiej. Z Zofią miał trzech synów: Pawła Andrzeja, Aleksandra Bernharda i Jana Karola. Zygmunt Stryjeński zmarł w październiku 1782 roku pozostawiając cały majątek w rękach żony. To właśnie Zofia była wymieniana w lustracji dymów powiatu grodzieńskiego z 1789 roku, jako właścicielka dworu Brzostowica Mała
z wsiami Brzostowiczany, Kamionka Wielka, Chilaki, Konczany, folwarku Zankowszczyzna z wsiami Sięki i Dowbienki oraz folwarku Dorguże z wsiami Żukiewicze i Daniłki.
Łącznie było to 168 dymów, w tym 3 dworne i 165 gruntowych we wsiach, zamieszkałe przez 1 096 mieszkańców, w tym 26 Żydów.[1]
Zofia z Boryszewskich I voto Karwicka II voto Stryjeńska cały ten majątek trzymała
do swojej śmierci w 1791 roku. Na tych dobrach zapisała dosyć znaczne sumy na reparację zboru sidrzańskiego. Dobra brzostowickie i inne w parafii kryńskiej dziedziczył najmłodszy z synów Zygmunta i Zofii – Jan Karol Stryjeński (Stryński), urodzony około 1742 roku. Pozostawał ewangelikiem, dowodził gwardią konną litewską, był też marszałkiem Trybunału Duchownego Wielkiego Księstwa Litewskiego. Jako kapitan dragonów buławy polnej litewskiej wystąpił z dóbr Brzostowica cum attinentiis na popisie szlachty grodzieńskiej z 1765 roku.
W Brzostowicy Małej alias drewnianej był kolatorem parafialnego kościoła łacińskiego oraz cerkwi unickiej. W Brzostowicy osiadł dopiero w 1795 roku po zakończeniu prawie czterdziestoletniej służby wojskowej. Po ojcu wziął jeszcze pewne majętności w samym Grodnie – dwór na Jezierskiej i prawdopodobnie karczmę.
W województwie brzeskim litewskim posiadał majątek Czarnołozy. Na swych dobrach miał zapisał kwotę 1 000 zł na rzez ewangelickiej Jenoty Litewskiej. [2]
SZUKAJ W PORTALU
STOWARZYSZENIE
PROJEKTY
BIBLIOTEKA
INDEKSY
GRUPY RODOWE
METRYKALIA
1 III 2017 – Zebranie Założycielskie Stowarzyszenia Rodów Grodzieńskich
